U przyjaciół :*

Byłam dzisiaj w szkole, bo chciałam sobie wydrukować parę rzeczy w pokoju nauczycielskim. Dyżur w bibliotece mi dzisiaj przepadł, więc pomyślałam, że pójdę do dyrektora pogadać o kilku sprawach. Byłam trzecia w kolejce, ale wtedy zaczepił mnie opiekun klas 5-6. Chciał ze mną porozmawiać. Wiedział, że wcześniej przez 2 lata w ramach nadgodzin prowadziłam dodatkowe zajęcia z ortografii. Zapytał, czy chciałabym dalej to robić. Jako miłosierna samarytanka odpowiedziałam, że bardzo chętnie. Stanęło więc na tym, że pogada z rodzicami młodszych klas. Zaskoczyło mnie jednak jedno: powiedział mi, że za te dodatkowe zajęcia dostałabym jakieś pieniądze. Powiedział, że wie, że teraz w szkole pracuję charytatywnie, ale że nie chcieliby mnie tak wykorzystywać. A to coś nowego :) Przecież w tamtych latach miałam w szkole 10 nadgodzin tygodniowo i nikomu na myśl nie przyszło, żeby mi za nie zapłacić. Zresztą tego nie oczekiwałam, bo sama chciałam to wszystko robić. Teraz też z własnej woli udzielam się w szkole, nikt mnie do tego nie zmuszał. Miło by jednak było, gdybym dla odmiany za swoją pracę dostała jakieś pieniądze. Zobaczymy, czy się uda. Uwierzę, jak zobaczę je na koncie. Inaczej nikt mnie nie przekona, że to może być prawda.

Po tej rozmowie chciałam pogadać z dyrektorem, ale okazało się, że w tym czasie zniknął. Czekałam 40 minut, ale się nie doczekałam. Cholera, muszę pójść jutro. Nie chce mi się, bo w piątki nie chodzę do szkoły, ale nie chcę tego odkładać do poniedziałku.

O 18 odebrała mnie moja przyjaciółka Mary. Pojechałyśmy do restauracji położonej na wysokiej górze. Są w niej szklane ściany i niesamowity widok na całe miasto i dolinę rzeki. Możecie sobie wyobrazić, jak pięknie było. Rozmawiałyśmy długo. Stęskniłam się już za nią. Kiedy zobaczyłam ceny, to wiedziałam, że wzięłam ze sobą za mało pieniędzy. Zanim zdążyłam cokolwiek powiedzieć, to Mary powiedziała, że ta wyprawa to mój prezent na urodziny, które miałam jakiś czas temu i że zabrała mnie tu w ramach prezentu. Kochana jest :*

Jeśli chodzi o jedzenie, to postąpiłam dokładnie według mojego planu. Do picia wzięłam wodę, a do jedzenia sałatkę. To był właściwie taki talerz sałatek: warzywa (sałata, kapusta, marchew, ogórek, pomidor, jakiś dressing), mięso z indyka i pieczarki. Było po prostu przepyszne! Potem byłam strasznie napchana, bo dawno nie zjadłam tyle naraz. Było to dla mnie bardzo dużo, chociaż obiektywnie była to normalna porcja. Zapomniałam jednak powiedzieć, że nie chcę pieczywa. Dali mi do tej sałatki kromkę chleba, więc zjadłam. Mary mnie potem pytała, czy chcę lody na deser, ale nie chciałam. Nie przyszło mi nawet na myśl, żeby je zjeść. Nie miałam ochoty. Jakie mogłabym mieć usprawiedliwienie dla takiego czynu?

Potem pojechałyśmy do niej do domu i Rick się do nas przyłączył (on mieszka z Mary). Jak zwykle było super. Siedzieliśmy 3 godziny w salonie i rozmawialiśmy. Fajnie, bo znowu się nagadałam po angielsku. Piłam już tylko herbatę. Rozmawialiśmy o wielu rzeczach. Koło 22 Rick powiedział, że może byśmy napili się czegoś mocniejszego. Nie chciałam im odmawiać, to wypiłam 2 małe kieliszki likieru brzoskwiniowego.

Rick teraz codziennie popołudniu ma u siebie ucznia, którego wcześniej uczyłam. Z własnej woli pomaga mu w nauce, sam to zaproponował jego przyszywanym rodzicom. Poza tym uczy go dobrego traktowania innych ludzi. Jeśli chłopak się nie poprawi, to zostanie odebrany przyszywanym rodzicom (tak właśnie działa niemiecki Jugendamt, czyli instytucja owiana bardzo złą sławą. To ona odebrała moim innym przyjaciołom chłopca, którego chcieli adoptować. Dobro dziecka się tu nie liczy). Zaproponowałam, że chętnie pomogę. Szkoda mi chłopaka. Ja i Mary zawsze go lubiłyśmy - w przeciwieństwie do innych nauczycieli, którzy go nienawidzili. Dlatego właśnie ZAWSZE będę walczyć, żeby wrócić do zawodu nauczyciela. Nigdy się nie poddam. Zrobię WSZYSTKO, żeby to osiągnąć. Będę się dalej kształcić. Następny etap kształcenia rozpoczynam w następnym tygodniu, ale jeszcze o tym napiszę.

Bilans:
10:45 - kromka chleba pełnoziarnistego - 95
kromka chrupkiego - 20
gotowane jajko - 78
3 plasterki chudej szynki drobiowej - 27
pomidor - 26
kawa z mlekiem - 30
14:00 - 2 morele - 42
mus dla niemowląt (borówka z jabłkiem) 160 g - 117
16:20 - kromka chrupkiego - 20

Razem: 455 kcal.

W restaruacji (ok. 19:00) - sałatka - ok. 200 ?
kromka chleba - ok. 100
22:00 - 2 kieliszki likieru brzoskwiniowego - ?

Nie wiem, ile policzyć za to, co zjadłam poza moim normalnym bilansem. Oceniam jednak, że spożyłam dzisiaj 900-1000 kcal.

Przygotowałam na dzisiaj post o musach dla niemowląt ze zdjęciami, ale wstawię go jutro.