Drastyczna decyzja

Wybaczcie mi nieobecność. Dieta idzie mi dobrze, ale jestem zdenerwowana, bo waga niewiele spada. Chyba wiem, dlaczego. To musi być przez niedoczynność tarczycy, bo innego powodu po prostu nie widzę. Przy takiej ilości kalorii, jaką jem, powinnam już zrzucać kolejne kilogramy, a tak się nie dzieje. Pewnie zamiast pół tabletki mojego leku powinnam brać całą. Nie wiem, bo dawno nie byłam u endokrynologa. Muszę znowu w końcu pójść.

Oprócz faktu, że waga tylko lekko się ruszyła, dobija mnie 100 innych spraw. Wczoraj czułam się fatalnie. Poszłam spać o 22 i wstałam dzisiaj o 11:20. Na 11:30 miałam być u znajomych, ale musiałam zadzwonić, że nie przyjdę. Dzisiaj czuję się niewiele lepiej. Nic mi się nie chce. Posprzątałam mieszkanie tylko dlatego, że wieczorem wpadła do mnie znajoma. Inaczej na pewno bym tego nie zrobiła. Od dłuższego czasu jestem w takim złym stanie psychicznym, że po prostu nic mnie już nie cieszy. Może za parę dni o tym napiszę.

Ucieszyłabym się tylko wtedy, gdyby waga spadła, ale to chyba na razie nie jest mi dane. Dlatego mimo wszystko zdecydowałam się podjąć drastyczne środki. Od jutra nic nie jem i mam zamiar wytrzymać przynajmniej do wtorku. To mnie dzisiaj zmotywowało:

http://film.onet.pl/wiadomosci/plotki/anne-hathaway-nie-moglam-spac-z-glodu,1,5312958,wiadomosc.html

Nie piszcie mi tylko, żebym tego nie robiła, bo i tak nie zmienię zdania. Muszę podejść do tego bardziej drastycznie, to może wtedy coś osiągnę. Inaczej daję słowo, że skoczę z mostu, bo i tak już nie mam motywacji do życia. Nie potrzebuję jedzenia. Podobno są ludzie, którzy żyją z energii słonecznej. Ja też mogę. Poza tym oszczędzę pieniądze i może sobie w końcu kupię buty, na które od miesiąca tylko się gapię na wystawie.

Zaległości u Was nadrobię jutro. Przepraszam, że dopiero jutro, ale mam nadzieję, że wiecie, że cały czas o Was myślę i Wam kibicuję.

Dobrze, że przynajmniej ten cel jeszcze mam. Tylko woda, herbata i kawa.