524 / Spowiedź i kazanie

Miałam dziś napisać o wczorajszej spowiedzi. Naprawdę chciałam już do niej pójść, a wczoraj była okazja, więc skorzystałam. Tutaj okazja do spowiedzi jest raz na miesiąc, bo wiadomo, że mało ludzi chodzi do kościoła (w niedzielę jest tylko jedna msza). Oprócz mnie były na spowiedzi jeszcze 3 kobieciny. Tutaj nie ma normalnego konfesjonału, tylko taki pokój do spowiedzi. Można sobie wybrać, czy chce się siedzieć czy klęczeć. Związane jest to z tym, że patrzy się księdzu prosto w oczy. Ja wolałam siedzieć. Może kiedyś wspomniałam, że nasz ksiądz jest księdzem z powołania. Znam niemieckie formułki do spowiedzi, ale w ogóle ich nie używałam, bo tutaj spowiedź wygląda bardziej jak rozmowa. Nie jest tak, że ja wyznaję grzechy, a potem ksiądz udziela mi nauki, tylko jest po prostu rozmowa. Kiedy powiedziałam, że zazdroszczę innym ludziom pieniędzy, to ksiądz powiedział, że kiedyś był w Paryżu, siedział w kawiarni i mógł sobie kupić tylko kawę, bo nie miał na nic więcej pieniędzy (w Niemczech Kościół nie jest bogaty). Obserwował rodzinę, gdzie matka kupowała dzieciom wszystko, co tylko chciały i nie patrzyła na ceny i trochę im tego zazdrościł. On taki właśnie jest - zawsze daje też przykłady ze swojego życia, nie wywyższa się i pokazuje parafianom, że jest normalnym człowiekiem.

Powiedziałam jeszcze trochę grzechów i potem przeszłam do odchudzania. Chciałam to wyznać, bo przecież księdza mogę okłamać, ale Boga nie okłamię. Poza tym spowiedź z kłamstwem byłaby świętokradztwem i nie liczyłaby się. Powiedziałam więc wszystko i powiedziałam też, że na razie nie mam siły tego zmienić. Wtedy ksiądz powiedział, że nie wie za bardzo, co mi doradzić, bo nie zna się na tym i że powinnam poszukać profesjonalnej pomocy, jeśli sama sobie z tym nie poradzę albo opowiedzieć o tym komuś bliskiemu. Powiedział, że to może mieć fatalne skutki dla mojego zdrowia, a ja na to, że wiem o tym. Rozmowa na ten temat chwilę trwała. Na koniec przyszło do pokuty. Ksiądz rzekł: "Hm, co by tu pani dać. Wiem! Może zjeść bułkę?" Uśmiechnęłam się wtedy :) Gdybym dostała taką pokutę, to kupiłabym sobie jakąś małą bułkę pełnoziarnistą, ale dostałam inną :)

Wygląda na to, że moja wczorajsza spowiedź zainspirowała księdza, gdyż dzisiejsze kazanie było o jedzeniu :) On jest taki, że głosi kazania z pamięci, nigdy nie ma żadnej kartki i nigdy nie stoi na ambonie, tylko wychodzi do ludzi. Zawsze daje 1000 przykładów z życia, żeby każdy mógł się do tego odnieść. Podaje mnóstwo różnych sytuacji i okazuje się wtedy, że każdy przeżył coś podobnego. Wyjaśnia wiarę po ludzku i jego kazania są niesamowicie ciekawe. Nie da się na nich nudzić. Ludzie słuchają go z uśmiechem. Dzisiaj mówił o tym, że większość ludzi kojarzy jedzenie z przyjemnością, że ludzie lubią jeść dobre rzeczy, ale że są jednak ludzie, którzy się wcale z tego nie cieszą. Mówił też o tym, że bogate społeczeństwo niemieckie raczej nie docenia tego, że ma co jeść. Jak zwykle podawał mnóstwo przykładów z życia wziętych i jak zwykle wszystko się zgadzało.

Dobra, rozpisałam się. Dodam jeszcze, że jestem ogólnie zadowolona, bo siedzę zdecydowanie mniej przed komputerem. Dużo czytam i dużo się uczę. Nadchodzący tydzień będzie jednak bardzo intensywny i pewnie nie będę miała tyle czasu na to wszystko.

Bilans:

10:15 - kawa z mlekiem - 30
3 wafle ryżowe - 78
nektarynka -55
14:30 - kawa z mlekiem - 30
2 kromki chrupkiego - 54
17:30 - pieczona ryba, gotowane brokuły - ok. 160
jogurt 250g - 117

Razem: 524 kcal. 

Dzisiaj wyszło mi trochę więcej. Nie planowałam jeść tego jogurtu, no ale zjadłam. Wieczorem biegałam przez 45 minut. Jutro raczej zrobię sobie przerwę od biegania, bo chyba mam zakwasy.