Głodówkowo

Mam teraz czas, żeby napisać więcej niż wczoraj.

Tak jak wspominałam, wczoraj na szkoleniu było ok. W nocy spałam dobrze. Wstałam o 6 rano, bo pociąg miałam po 7. Musiałam się przesiadać na takim zadupiu. Rano było strasznie zimno i zmarzłam. Żałowałam, że nie wzięłam herbaty w termosie. To jest takie zadupie, że nawet nie ma tam automatu, w którym można by kupić jakąś herbatę albo kawę. Potem się przesiadłam, dotarłam do miasta docelowego, a tam autobusem z dworca do centrum miasta.

Szkolenie trwało od 9 do 16, bardzo mi się podobało. Ani razu nie spojrzałam na zegarek ani nie ziewnęłam. Było oprócz mnie 16 babek, same Niemki. Mimo to chętnie się odzywałam i nawet się zgłaszałam. Znam się na temacie, a poza tym jestem pewna siebie (oprócz wyglądu). Na początku oczywiście zrobiłam to, co zawsze, czyli patrzyłam, która grubsza i która chudsza ode mnie. Jak zwykle wyszło mi, że prawie każdy jest ode mnie chudszy.

Szkolenie było nt. wspierania rozwoju języka u dzieci. Było o tym, jak pomagać dzieciom, jak dostrzegać deficyty, o różnych zabawach dla dzieci, o współpracy z rodzicami itd. Dowiedziałam się dużo ciekawych rzeczy. Cały czas pilnie notowałam i zapisałam prawie cały notatnik. Musi być perfekcyjnie, dlatego na szkoleniach zawsze zapisuję każde słowo. Już mam pomysł, jakie zadanie praktyczne opracuję. Te szkolenia będą się odbywały raz w miesiącu do końca maja. Potem zdobędę certyfikat :)

Jeśli chodzi o jadłospis, to popełniłam wczoraj taki błąd, że wzięłam za mało jedzenia na cały dzień. Na przerwie poszłam kupić coś w automacie, a tam same batoniki. Zjadłam więc jednego. Mam nauczkę, żeby następnym razem wziąć więcej swojego jedzenia. Wiem przecież, że nie wszędzie można kupić dietetyczne jedzenie, a na przerwie nie było czasu szukać sklepu. Poza tym wypiłam wczoraj dosyć dużo kawy.

Aha, to już oficjalne: 28 września jadę do Polski na 2 tygodnie. Dzisiaj zamówiłam sobie bilet na autokar. Tak jak Wam pisałam, w pierwszej połowie października są tu ferie jesienne, więc pojadę. Przypomnę sobie, jak wyglądają moi rodzice. Od Wielkanocy nie byłam w Polsce, więc już czas. W szkole pracuję charytatywnie, ale mimo to nie chcę zaniedbywać obowiązków, których się podjęłam. Dlatego pojadę do PL na feriach jesiennych, chociaż tak naprawdę mogłabym w każdej chwili.

Teraz o głodówce. Zaplanowałam ją na dzisiaj już kilka dni temu i powiem tak: jest łatwiej niż się spodziewałam, ale może to dlatego, że wyjątkowo nie musiałam dzisiaj iść do szkoły i większość czasu spędziłam w mieszkaniu. Lodówkę otwierałam tylko po to, żeby wyjąć mleko. Momentami było łatwo wytrzymać, momentami bardzo trudno. Kiedy szłam przez miasto, to przechodziłam obok piekarni i cukierni, czułam zapachy, ale nie miałam ochoty niczego kupić. Prawie cały czas coś piłam (herbatę, wodę). Kalorii dostarczyłam sobie tylko z kawy z mlekiem, wypiłam 3 takie kawy, więc będzie to 90 kcal. Chyba raz na jakiś czas będę robić sobie taki dzień. Dwóch dni na 100% bym nie wytrzymała, ale jeden jest dla mnie ok. Chwilami było mi bardzo zimno, ale poza tym ok. Dzień się jeszcze nie skończył. Mam nadzieję, że nic nie zjem.

Aż trudno uwierzyć, że to pierwszy raz, kiedy zrobiłam sobie głodówkę. Przecież zrobiłam na diecie już tyle rzeczy, o które wcześniej bym siebie nie podejrzewała. Wielu granic już sięgnęłam.

Na jutro planuję 2 musy dla niemowląt, kromkę albo dwie chleba pełnoziarnistego, jajko, pomidora, szynkę.

Cały czas jestem bardzo zajęta. Zastanawiam się, czy by nie zapisać się na jeszcze jeden kurs. Muszę dokładnie pomyśleć, czy wyrobiłabym się z tym wszystkim i czy fizycznie w ogóle jest to możliwe.

Jutro muszę wstać o 7, bo zaczynam w szkole lekcje niemieckiego z uczennicą z Tajlandii. Ma wolne dwie pierwsze godziny, więc musi być ten termin, chociaż nie mam ochoty tak wcześnie wstawać. W tamtym roku szkolnym ją uczyłam (za darmo of course), to i teraz będę. Pójdę jutro też zdenerwować dyrektora :) Już wiem jak. Będzie mnie kochał!

EDIT: Jest już czwartek, godzina 07:09. Udało się, wczoraj nic nie zjadłam :)