Poczułam, jak to jest latać

Oj dziewczyny, co ja dzisiaj przeżyłam. Aż sama nie mogę uwierzyć, że wyszłam z tego cało.

Wstałam dopiero po 10 (a kiedyś to było dla mnie wcześnie). Postanowiłam przyrządzić potrawkę z kurczaka, pieczarek i warzyw. W tym celu musiałam oczywiście pokroić warzywa. Skaleczyłam się przy krojeniu dyni. Ugotowałam duży garnek tej potrawki, to wystarczy na kilka dni.

Na 13 musiałam pójść do szkoły na dyżur w bibliotece. Kiedy wchodziłam do budynku, to przycięłam sobie palce drzwiami - te palce, które wcześniej przecięłam nożem. Bolało. Zakradłam się do pokoju nauczycielskiego, żeby wydrukować parę rzeczy.

Na 14 musiałam pójść do urzędu pracy, bo miałam rozmowę z moim pośrednikiem pracy. Popędziłam od razu ze szkoły. Chciałam oddać moje nowe CV i powiedzieć, że pracuję w szkole charytatywnie i że jestem jakoś aktywna. Nie pisałam Wam o tym, ale w zeszłym tygodniu dostałam ofertę pracy z urzędu pracy. Nie mogłam jej jednak przyjąć, bo nie mam prawa jazdy. Na lotnisku potrzebują kogoś ze znajomością hiszpańskiego. Lotnisko jest 25 km od mojego miasta, ale co z tego, skoro nie ma czym tam dojechać? Tylko samochód. Dlatego w tym ogłoszeniu było podane, że prawo jazdy jest wymagane. Nie mogę się przeprowadzić, bo przecież koło lotniska nikt nie mieszka. Pośrednik pracy powiedział mi, że to oczywiste, że taka oferta dla mnie odpada.

Tak bardzo żałuję, że od razu po skończeniu 18 lat nie zrobiłam prawa jazdy. Wtedy było jeszcze tanie. Ale skąd ja mogłam wiedzieć, że kiedyś wyląduję w okolicy, gdzie nie ma żadnych autobusów między poszczególnymi miejscowościami? Skąd mogłam przypuszczać? Nawet nie macie pojęcia, jak brak prawa jazdy utrudnia mi tu życie. Kiedy chcę pojechać do znajomych, to muszą mnie odebrać. Przyjaciół z pobliskiej wsi nawet nie mogę odwiedzić, oni do mnie przyjeżdżają. 80% ofert pracy dla mnie odpada, bo prawo jazdy jest wymagane. Jazda rowerem? W tej okolicy odpada na dłuższą metę. Pisałam kiedyś, że tutaj są same góry i wzniesienia - górzysty teren. Gdybym miała codziennie dojeżdżać do pracy rowerem, to prędzej zdechłabym po drodze, zanim wjechałabym na jakąś górę. To po prostu niemożliwe. KAŻDY ma tu samochód. Oprócz mnie. Prawo jazdy kosztuje 1800 euro, mogę zapomnieć. Chociaż może zapytam, czy w ratach można płacić. Może rodzice coś by mi dołożyli. Ludzie zawsze się tu dziwią, że żyję tu bez samochodu. Ja też się dziwię.

Kiedy wróciłam z urzędu pracy, to tylko wypiłam kawę, bo na 15:30 musiałam być u przyjaciół. Anglików, którzy mieszkają na jednej z gór wznoszących się nad miastem. Ja mieszkam na dole miasta. Stwierdziłam, że raz pojadę rowerem i że jakoś wjadę na tę górę. Boże, to była masakra. Dopóki była ścieżka rowerowa, to było ok. Potem jednak zaczął się stromy wjazd na górę. Myślałam, że po prostu zdechnę. Byłam tak zmęczona, że ledwo oddychałam. Po prostu nie potrafię nawet tego opisać. Musiałam prowadzić rower, bo jechać się nie dało. W końcu dotarłam. Wydawało mi się potem, że zjazd z tej góry będzie prosty. Jest tam bardzo stromo, więc zjeżdżało się łatwo. Niestety, po drodze sięgnęłam do kieszeni po chusteczkę higieniczną. To był fatalny pomysł. Jedną ręką nie mogłam utrzymać roweru, straciłam panowanie. Rower przekoziołkował, a ja razem z nim. Przez chwilę poczułam, jak to jest latać. Miałam cholerne szczęście, bo na poboczu było dużo skoszonej trawy, więc było miękko. Poza tym zleciałam z tego rowera tak, że nie uderzyłam głową o barierkę. Gdybym uderzyła, to byłoby już po mnie. Przez chwilę leżałam i nie wiedziałam, co się dzieje. Mogę tylko dziękować Bogu, że nie złamałam nogi albo ręki. Co bym wtedy zrobiła? Przecież jestem tu sama. Jak bym sobie poradziła? Poza tym udało mi się, że akurat nie przejeżdżał żaden samochód, bo wtedy to już na pewno byłby koniec. Miałam ogromne szczęście. Dwa miejsca mojego ciała dalej bardzo bolą, ale do jutra pewnie minie.

Od czasu do czasu będę jednak jeździć do przyjaciół rowerem. Ogarnęłam już całą sytuację: wjeżdżając na górę, na tym stromym odcinku będę po prostu prowadzić rower. Zjeżdżając, będę trzymać mocno obie ręce na kierownicy.

Bilans:
10:30 - bułka pełnoziarnista - 150
twaróg - 20
pomidor koktajlowy - 15
kawa z mlekiem - 20
12:30 - mus dla niemowląt (brzoskwinia/marakuja) 190 g - 109
13:30 - kilka cukierków - 120
15:00 - kawa z mlekiem - 20
16:00 - 2 ciastka - 100
17:45 - potrawka z kurczaka, pieczarek i warzyw (dynia, papryka czerwona i żółta, marchew, pomidor) - 150

Razem: 704 kcal.

Jeśli chodzi o aktywność fizyczną, to miałam tę morderczą jazdę na rowerze - w sumie ponad godzina. Wieczorem biegałam przez 50 minut. Te cukierki zjadłam w szkole, 2 ciastka u przyjaciół. Nie powinnam była, ale przez to wszystko już nawet nie mam wyrzutów sumienia. Poza tym wiem, że spaliłam to z nawiązką.

Śniadanie:

Obiadokolacja:

Jutro zamieszczę przepis, a pojutrze napiszę o rodzajach herbat, jakie piję.