Weekend

Wczoraj spałam dosyć długo, ale to nic dziwnego, skoro do 3 w nocy ogląda się serial. Miałam tylko poczucie beznadziei i nic mi się nie chciało. W końcu ruszyłam się do supermarketu po mleko, żeby mieć do kawy. Z 3 powodów zastanawiałam się, czy pójść: musiałabym opuścić mieszkanie i zobaczyć innych ludzi, musiałabym ruszyć tyłek i musiałabym wydać 0,54 euro, a to dużo w mojej obecnej sytuacji. Poza tym bałam się, że coś mi się stanie. W końcu zdecydowałam, że zaszaleję i kupię sobie to mleko. W supermarkecie miałam oczywiście ochotę na wiele rzeczy, ale wiedziałam, że nie mam na nic pieniędzy. Najbardziej było mi szkoda, że nie mogę sobie kupić mojego ulubionego czasopisma.

W sklepie spotkałam moją przyjaciółkę Angielkę, ale uciekłam, żeby mnie nie zobaczyła. Przy wyjściu spotkałam jednego nauczyciela ze szkoły, który mnie zagadnął, ale powiedziałam, że nie mam czasu i też uciekłam. Zauważam już ten objaw: kiedy mam duże kłopoty, to uciekam od ludzi. Kiedy ktoś mnie pyta, co u mnie słychać, to zmieniam temat, bo nie umiem w tej sprawie kłamać, a nie lubię mówić o swoich problemach. Wszystko cisnę w sobie i nigdy nie proszę o pomoc. Nie wiem, czy to dobrze czy źle. Nawet moja rodzina nie ma pojęcia o niektórych rzeczach, które przeszłam.

Dzisiaj jak zawsze w niedzielę byłam w kościele i w sumie tyle. Po mszy szybko wyszłam, żeby nikt mnie nie zagadnął. 

Przynajmniej dieta idzie mi dobrze. Jestem na etapie jedzenia tego, co przywiozłam sobie z Polski. Wystarczy jeszcze na tydzień. Dlatego teraz w jadłospisie będą się pojawiały te same rzeczy. Nie wiem, czy schudnę. Szczerze mówiąc, to już nawet się tym tak bardzo nie przejmuję.
 
Bilans ze wczoraj:
12:30 - krokiet - 300
16:30 - 2 kromki chleba - 140
w ciągu dnia - 3 kawy z mlekiem - 60

Razem: 500 kcal. 

Dzisiaj:
10:30 - owsianka - 195
12:30 - kawa z mlekiem - 20
14:00 - kromka chleba - 70
17:00 - krokiet - 300
18:30 - kromka chleba - 70
kawa z mlekiem - 20

Razem: 675 kcal.

W Polsce kupiłam sobie zapas owsianek firmy Kupiec. Te rodzaje:

Dzisiaj zjadłam na śniadanie owsiankę o smaku jabłka i banana. Przygotowanie jest bardzo szybkie, poza tym te owsianki są naprawdę smaczne, więc polecam je Wam. Żałuję, że nie kupiłam sobie więcej.

Jutro muszę wstać koło 8. Kurde, nie chce mi się, ale nie mam wyjścia. Muszę walczyć o każdy kolejny dzień, żeby jakoś zarobić te 400 euro, które ledwo wystarczą mi na przeżycie. Spadam stąd pod koniec lutego, już podjęłam decyzję. Wiem, że już nieraz tak mówiłam, ale tym razem naprawdę. Moi przyjaciele ciągle mnie proszą, żebym tu została, ale do cholery - muszę w końcu zacząć myśleć o sobie, bo oszaleję. Nie mogę dłużej tak żyć, bo to się źle skończy.